Μια φορά και έναν καιρό ζούσε ένα σαλιγκαράκι μικρό , που δεν του άρεσε το σπίτι όπου ζούσε .
Μια μέρα έφυγε κρυφά απ΄ το παλιό του σπίτι , για να μην το δουν οι γονείς του .
Έψαξε ξαναέψαξε αλλά τίποτα . Μετά από πολύ ώρα στο βάθος του δάσους είδε ένα άδειο
κονσερβοκούτι .
Ξαφνικά έπιασε μια δυνατή μπόρα και το σαλιγκαράκι ένιωσε μόνο και απροστάτευτο μέσα στο
κρύο και στο σκοτάδι . Όταν έφτασε στο κονσερβοκούτι το σαλιγκαράκι βρήκε ένα φύλλο υγρό .
Κρύωνε πολύ και έτσι αποφάσισε να μείνει εκεί . Η μπόρα δυνάμωσε και ένα ποταμάκι παρέσυρε το
κονσερβοκούτι . Το μικρό σαλιγκαράκι φοβήθηκε πολύ γιατί δεν είχε συντροφιά .
Οι γονείς του έκλαιγαν και συμπονούσαν για το χαμένο γιο τους .
Η μπόρα σταμάτησε , ο μικρός βαρέθηκε να είναι μόνος και είπε να γυρίσει ξανά στην οικογένεια
στους γονείς και τους φίλους του .
Όταν γύρισε βρέθηκε στην ζεστή αγκαλιά της μαμάς του .
Και ζήσανε καλά και εμείς καλύτερα......(ιστοριούλα της κόρης μου 14/3/07) .
